عفونت ناخن (پارونیشیا)
پارونیشیا التهاب ناخن است که ممکن است در اثر ضربه، تحریک یا عفونت ایجاد شود. می تواند ناخن های دست یا پا را تحت تاثیر قرار دهد.
وقتی باکتری وارد پوست شکسته نزدیک کوتیکول و چین ناخن شده و باعث عفونت می شود، پارونیشیا ایجاد می شود. کوتیکول پوستی است که در پایه ناخن قرار دارد. چین ناخن جایی است که پوست و ناخن به هم می رسند.
پزشکان برای از بین بردن عفونت، پارونیشیا را با آنتی بیوتیک ها درمان می کنند. پزشکان همچنین ممکن است چرک (مایع غلیظ و عفونی که در اطراف زخم جمع می شود) را تخلیه کنند. آنها همچنین ممکن است مایع را کشت دهند تا ببینند چه باکتری خاصی ممکن است باعث عفونت شود.
گاهی اوقات، عفونت عود می کند یا علائم برای هفته ها طول می کشد (پارونیشی مزمن). پارونیشیا مزمن بیشتر به دلیل تحریک ناشی از کار زیاد ایجاد می شود. در موارد کمتر، ممکن است ناشی از عفونت مزمن باکتریایی یا قارچی باشد.
پارونیشیا چقدر شایع است؟
پارونیشیا یک بیماری شایع ناخن است. هر کسی ممکن است به عفونت باکتریایی ناخن مبتلا شود، اما در این میان افرادی که:
- در معرض مواد محرک هستند: شوینده ها و سایر مواد شیمیایی می توانند پوست را تحریک کرده و منجر به عفونت بستر ناخن شوند. افرادی که با مواد شیمیایی کار می کنند و از دستکش محافظ استفاده نمی کنند در معرض خطر بیشتری هستند.
- ناخن‌ها یا کوتیکول‌های آنها را بجوید: ناخن جویدن یا چیدن کوتیکول‌ها می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های ریز در ناخن یا بریدگی در پوست شود. باکتری ها ممکن است از طریق این بریدگی های کوچک وارد پوست شوند.
- بیماری های پوستی خاصی دارند: افرادی که بیماری های پوستی زمینه ای دارند ممکن است بیشتر به عفونت ناخن مبتلا شوند.
- کار با آب: خدمتکاران، نظافتچی و سایر افرادی که شغلی دارند که نیاز به مرطوب شدن دست‌هایشان دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به پارونیشیا هستند.
علائم عفونت ناخن:
علائم پارونیشیا معمولاً طی چند ساعت یا چند روز ایجاد می شود. گاهی اوقات رشد آنها بیشتر طول می کشد. علائم در جایی ظاهر می شود که ناخن با پوست ( چین و کوتیکول ناخن) برخورد می کند. کناره های ناخن نیز می تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
موارد دیگر از علائم این عفونت عبارتند از:
- درد، تورم و حساسیت در اطراف ناخن.
- پوست قرمز و در لمس گرم است.
- چرکی که در زیر پوست ایجاد می شود. ممکن است یک آبسه سفید تا زرد پر از چرک تشکیل شود. اگر آبسه ایجاد شود، ممکن است به آنتی بیوتیک و یا تخلیه نیاز داشته باشد.
بدون درمان، ناخن می تواند شروع به رشد غیر طبیعی کند و ممکن است برجستگی یا موج داشته باشد. ممکن است زرد یا سبز به نظر برسد و خشک و شکننده باشد. ناخن می تواند از بستر ناخن جدا شود و بیفتد.
علت پارونیشیا:
اغلب، پارونیشیا عفونی ناشی از عفونت استاف است. باکتری استافیلوکوکوس اورئوس باعث عفونت استاف می شود. سایر باکتری ها (مانند: استرپتوکوک پیوژنز) نیز می توانند باعث عفونت شوند. باکتری ها از طریق زیر وارد پوست می شوند:
- بریدگی، پوست شکسته یا ناخن.
- ناخن های فرورفته (این اتفاق اغلب در ناخن های فرورفته روی پا رخ می دهد).
- تحریک ناشی از آب یا مواد شیمیایی.
- ضربه به ناحیه بستر ناخن یا کوتیکول. تروما می تواند ناشی از تصادفات، ناخن جویدن یا مانیکور یا پدیکور مکرر باشد.
- برخی از داروها نیز می توانند باعث پارونیشیا شوند. برخی از این داروها شامل: رتینوئیدها، داروهای ضد سرطان، داروهای HIV و برخی از آنتی بیوتیک ها هستند.
انواع پارونیشیا:
دو نوع پارونیشیا وجود دارد. هر دو نوع علائم و نشانه های مشابهی دارند:
- پارونیشیا حاد: علائم پارونیشیا حاد طی چند ساعت یا چند روز ظاهر می شود. عفونت فقط در چین ناخن است و به عمق انگشت دست یا پا گسترش نمی یابد. علائم با درمان از بین می رود و کمتر از شش هفته طول می کشد.
- پارونیشیا مزمن: علائم کندتر از پارونیشیا حاد ایجاد می شوند و معمولاً شش هفته یا بیشتر طول می کشند. چندین انگشت دست یا پا ممکن است به طور همزمان آلوده شوند. قارچ ناخن (معمولاً از نوعی قارچ به نام کاندیدا) ممکن است همراه با عفونت باکتریایی ایجاد شود. کاندیدا یکی از چندین نوع قارچی است که باعث عفونت قارچی ناخن پا می شود.
تشخیص پارونیشیا:
پزشک در مورد علائم می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. معمولاً نیازی به تجویز آزمایش برای تشخیص عفونت ناخن وجود ندارد. گاهی اوقات، پزشکان ممکن است نمونه ای از بافت را بگیرند و آن را به آزمایشگاه بفرستند تا علل عفونی خاصی مانند: باکتری یا قارچ را آزمایش کنند. به ندرت، اگر عفونت شدید باشد، ممکن است تصویربرداری (مانند: اشعه ایکس) برای بررسی درگیری استخوان زیرین تجویز شود.
درمان پارونیشیا در خانه:
ممکن است بتوان موارد خفیف پارونیشیا را در خانه درمان کرد. می توان روزی چند بار ناحیه آلوده را حدود 15 دقیقه در آب گرم خیس کنید سپس حتما محل را کاملا خشک کنید. خیساندن کوتیکول و بستر ناخن به تخلیه چرک از زیر پوست کمک می کند.
اگر علائم پس از یک یا دو روز از درمان های خانگی بهتر نشد، باید به پزشک مراجعه شود. ممکن است برای بهبودی عفونت به درمان های دیگری مانند مصرف آنتی بیوتیک نیاز باشد. همچنین در صورت ایجاد آبسه ممکن است به اقدامات جزئی مانند تخلیه نیاز داشته باشد.
درمان عفونت ناخن (پارونیشیا):
بیشتر عفونت های باکتریایی ناخن با آنتی بیوتیک از بین می روند. این داروها باکتری های عامل عفونت را از بین می برند. توصیه می شود حتماً دستورالعمل های پزشک انجام شود و کل دوره مصرف آنتی بیوتیک را به پایان برسانید تا عفونت عود نکند.
اگر چرک در اطراف بستر ناخن جمع شده است و به خودی خود تخلیه نمی شود، پزشک ممکن است چرک را تخلیه کند. پس از تمیز کردن ناحیه، پزشک یک برش کوچک ایجاد می کند تا چرک بتواند تخلیه شود.
برای پیشگیری از عفونت ناخن، باید:
- از جویدن ناخن خودداری کنید. کوتیکول های ناخن را نچینید.
- مراقب باشید که ناخن های خود را خیلی کوتاه نکنید. هنگام کوتاه کردن کوتیکول ها، از بریدن خیلی نزدیک به چین ناخن خودداری کنید.
- با شستن دست ها و تمیز نگه داشتن ناخن ها، بهداشت را رعایت کنید. از صابون های ملایمی استفاده کنید که پوست شما را تحریک نکند.
- اگر پوست شما خشک است از لوسیون روی چین و کوتیکول ناخن خود استفاده کنید. خشکی بیش از حد باعث ترک خوردن پوست می شود.
- اگر با مواد شیمیایی کار می کنید یا دستانتان برای مدت طولانی خیس می شود، دستکش ضد آب بپوشید.
زمان مراجعه به پزشک:
اگر دیابت یا بیماری دیگری دارید که بر گردش خون تأثیر می گذارد، یا دچار سرکوب سیستم ایمنی هستید، به محض مشاهده علائم عفونت به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر شرایطی دارید که بر توانایی بدن برای مبارزه با عفونت تأثیر می گذارد، باید فوراً به دنبال مراقبت باشید.
اگر علائم شدید هستند یا بعد از چند روز از بین نرفتند، به پزشک مراجعه کنید. اگر علائم پس از درمان برگشت، برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید.
به طورکلی:
عفونت ناخن می تواند دردناک باشد، اما معمولاً مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند. اگر شغل نیاز به کار با مواد شیمیایی یا شوینده دارد، یا اگر دستان شما اغلب خیس است، با پزشک صحبت کنید. با پوشیدن دستکش های ضد آب که پوست را تحریک نمی کنند، می توانید از دستان خود محافظت کنید و از عفونت جلوگیری کنید. اگر دیابت دارید یا در مبارزه با عفونت مشکل دارید، فوراً به دنبال درمان باشید. همچنین، اگر پارونیشیا پس از درمان عود کرد، یا اگر علائم بدتر شد یا از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید.
مطالب مشابه:
اونیکوفاژی (جویدن ناخن)
پسوریازیس ناخن
کاشت ناخن در دوران بارداری
مراقبت از پوست برای آقایان
عفونت‌های استرپتوکوک گروه A
منبع: my.clevelandclinic
