عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI)

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI) بر مجاری بینی و گلو تأثیر می‌گذارد. این عفونت می‌تواند علائمی مانند سرفه و خلط اضافی ایجاد کند.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی زمانی رخ می‌دهد که ویروس یا باکتری معمولاً از طریق دهان یا بینی وارد بدن شود. عفونت ممکن است از طریق لمس یا عطسه یا سرفه به فرد دیگری منتقل شود. درمان معمولاً ساده است، مگر اینکه فرد بیماری تنفسی مزمن مانند آسم نیز داشته باشد.

بزرگسالان معمولاً سالانه بین دو تا سه عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI) را تجربه می‌کنند. کودکان، به ویژه کودکان خردسال، ممکن است بیشتر از این عفونت‌ها رنج ببرند، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها هنوز در حال رشد است.

همچنین، کودکانی که زمان زیادی را در اطراف کودکان دیگر می‌گذرانند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت‌ها باشند، زیرا کودکان کمتر از بزرگسالان پس از عطسه دست‌های خود را می‌شویند یا در صورت نیاز بینی خود را پاک می‌کنند.

فضاهای بسته‌ای که افراد در آن جمع می‌شوند، مانند کلاس‌های درس، دفاتر و خانه‌های بازی، می‌توانند مناطق پرخطر برای شیوع عفونت دستگاه تنفسی فوقانی باشند.

علائم  URI:

در حالی که انواع مختلف عفونت مجاری ادراری می‌توانند علائم متفاوتی ایجاد کنند، برخی از علائم رایج عبارتند از:

• سرفه
• ناراحتی در مجاری بینی
• تب خفیف
• خلط بیش از حد
• احتقان بینی
• درد یا فشار در صورت
• آبریزش بینی
• خارش یا درد گلو
• عطسه

سایر علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• بوی بد دهان
• درد بدن
• سردرد
• هیپوسمی یا از دست دادن حس بویایی
• خارش چشم

به طور متوسط، علائم ۱ تا ۳ روز پس از تماس فرد با فرد مبتلا به عفونت شروع می‌شوند و سپس ۷ تا ۱۰ روز ادامه می‌یابند.

انواع عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI):

انواع مختلفی از عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی وجود دارد و پزشکان آنها را بر اساس بخشی از دستگاه تنفسی که عمدتاً تحت تأثیر قرار می‌دهند، طبقه‌بندی می‌کنند.

• <h4>سرماخوردگی معمولی:

بسیاری از ویروس‌ها می‌توانند باعث سرماخوردگی شوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی یا آبریزش بینی
• گلودرد
• سرفه و عطسه
• سردرد
• درد عضلانی
• تب

علائم معمولاً در کمتر از یک هفته از بین می‌روند.

• سینوزیت:

سینوزیت التهاب سینوس‌ها است و ممکن است از عفونت در بخش دیگری از سیستم تنفسی ناشی شود.

این التهاب می‌تواند منجر به افزایش تولید مخاط و انسداد سینوس‌ها به دلیل مشکل در تخلیه شود.

برخی از علائم سینوزیت عبارتند از:

• درد اطراف چشم‌ها، گونه‌ها یا پیشانی
• فشار و حساسیت سینوس‌ها
• ترشحات بینی
• گرفتگی بینی
• خلط
• تب
• بوی بد دهان

اگر علائم بیش از ده روز بدون بهبود ادامه یابد، فرد باید با پزشک تماس بگیرد.

• لارنژیت:

این التهاب تارهای صوتی است که به عنوان حنجره نیز شناخته می‌شود.

برخی از علائم رایج لارنژیت عبارتند از:

• گرفتگی صدا یا از دست دادن صدا
• سرفه مداوم و سوزش گلو
• گلودرد

علائم در سه روز اول بدتر می‌شوند. با این حال، معمولاً ظرف دو هفته به خودی خود از بین می‌رود.

• فارنژیت:

فارنژیت التهاب غشاهای مخاطی است که حلق یا پشت گلو را می‌پوشاند. این بیماری اغلب با عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی (URI) رخ می‌دهد.

برخی از علائم رایج فارنژیت عبارتند از:

• گلودرد یا خارش گلو
• التهاب
• تب
• سردرد
• مشکل در بلع

پزشک ممکن است متوجه شود که زخم‌هایی روی دیواره‌های گلو وجود دارد.

علائم جدی‌تر:

در صورت بروز موارد زیر، فرد به مراقبت پزشکی نیاز دارد:

• تب بالا
• تنگی نفس شدید
• مشکل در بلع

درمان:

عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی ممکن است بدون درمان برطرف شوند، یا علائم ممکن است خفیف و به راحتی در خانه درمان شوند.

با این حال، این عفونت‌ها می‌توانند علائم یا عوارض جدی‌تری ایجاد کنند که نیاز به مراقبت حرفه‌ای دارند.

تشخیص دقیق می‌تواند مهم باشد، زیرا علائم اولیه می‌توانند شبیه به علائم سایر بیماری‌ها باشند، مانند:

• واکنش‌های آلرژیک یا آلرژی‌های فصلی
• آسم
• برونشیت
• کووید-۱۹
• آنفولانزا
• ذات الریه

اگر علائمی با مراقبت در منزل برطرف نشود یا بدتر شود، فرد باید به پزشک مراجعه کند. این امر به ویژه در صورت بروز مشکل در تنفس بسیار مهم است.

درمان‌های خانگی:

درمان عفونت دستگاه تنفسی فوقانی معمولاً شامل تسکین علائم و ایجاد حس راحتی بیشتر در فرد می‌شود. برخی افراد دریافته‌اند که درمان‌های خانگی مفید هستند.

شواهد قطعی کافی از منابع معتبر برای اثبات اثربخشی این درمان‌ها وجود ندارد، اما برخی از گزینه‌ها عبارتند از:

• سیر، به ویژه به صورت خام
• عسل
• چای سبز
• ریشه زنجبیل در آب داغ
• روغن‌های ضروری مانند اکالیپتوس و نعناع

سایر راهکارهای مراقبت خانگی عبارتند از:

• استفاده از وازلین روی نواحی دردناک یا آسیب‌دیده، مانند لب‌ها و سوراخ‌های بینی
• اجتناب از مناطق دودی
• اجتناب از تغییرات قابل توجه دما
• نوشیدن مایعات فراوان
• افزایش سطح رطوبت داخل منزل
• استراحت به میزان لازم
• استفاده از دستمال‌های نرم هنگام فین کردن بینی

علل:

ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌توانند باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی شوند. وقتی فرد مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی عطسه یا سرفه می‌کند، قطرات بزاق و مخاط حاوی پاتوژن در هوا پخش می‌شوند. افراد دیگر ممکن است این قطرات را تنفس کنند یا روی سطوحی که دیگران لمس می‌کنند، فرود بیایند.

اگر فردی سطح آلوده‌ای را لمس کند و سپس بینی، چشم یا دهان خود را لمس کند، ممکن است به عفونت مبتلا شود.

سایر عوامل خطر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی عبارتند از:

• شستن مکرر دست‌ها
• دود یا دود سیگار
• تماس با گروه‌هایی از کودکان، به عنوان مثال، در مهدکودک یا مدرسه
• زمان حضور در مکان‌های شلوغ، مانند هواپیما و اتوبوس
• زمان حضور در کلینیک‌ها، بیمارستان‌ها یا مراکز مراقبتی
• استرس و مشکلات خواب
• آسیب به مجاری هوایی یا حفره بینی
• برداشتن آدنوئیدها یا لوزه‌ها، که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند.
• یک بیماری خودایمنی

آیا مسری است؟

عفونت مجاری تنفسی فوقانی مسری است. از طریق قطرات ریزی که فرد مبتلا به عفونت در بازدم خود منتشر می‌کند، پخش می‌شود.

افراد ممکن است از طریق تنفس در سرفه یا عطسه بدون پوشش یا از طریق تماس دست به دست با دست‌های نشسته به این بیماری مبتلا شوند.

فردی که دست‌هایش را به چشم، دهان یا بینی خود می‌زند، می‌تواند ویروس را به سیستم ایمنی بدن خود وارد کند.

بدن چندین دفاع طبیعی در برابر عفونت‌های مجاری تنفسی فوقانی دارد:

• پوشش مو، که عوامل عفونی را به دام می‌اندازد.
• سلول‌های موجود در مجاری هوایی تحتانی، که به انتقال عوامل بیماری‌زا به حلق کمک می‌کنند.
• مخاط، که عوامل عفونی را به دام می‌اندازد.
• زاویه بین حلق و بینی، که به جلوگیری از ورود عوامل بیماری‌زا به مجاری هوایی کمک می‌کند.

آیا این عفونت می‌تواند به ذات‌الریه تبدیل شود؟

طبق گفته انجمن ریه آمریکا، برخی باکتری‌ها و ویروس‌های مسئول عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی می‌توانند منجر به ذات‌الریه شوند.

باکتری‌هایی که اغلب مسئول ذات‌الریه هستند، استرپتوکوک پنومونیه هستند.

ویروس‌های رایجی که می‌توانند باعث ذات‌الریه شوند شامل آنفولانزا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV) هستند.

آنفولانزا می‌تواند کشنده باشد، به خصوص برای افرادی که از قبل بیماری دارند. RSV  شایع‌ترین شکل ذات‌الریه ویروسی است و معمولاً به اندازه ذات‌الریه باکتریایی جدی نیست.

بنابراین، دریافت واکسن آنفولانزا و واکسن ذات‌الریه برای فرد مفید است. انجام این کار می‌تواند خطر انتقال این بیماری‌ها را کاهش داده و شدت بیماری را در افرادی که بیمار می‌شوند، کاهش دهد.

زمان مراجعه به پزشک:

در حالی که اکثر عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی بدون مراقبت پزشکی برطرف می‌شوند، ممکن است عوارضی ایجاد شود که برخی از آنها می‌توانند شدید باشند.

در صورت ابتلا به عفونت دستگاه دستگاه تنفسی و موارد زیر، فرد باید راهنمایی پزشکی دریافت کند:

• علائم آنها بدتر می‌شود.
• خون یا مخاط خونی سرفه می‌کنند.
• تبی که بیش از چهار روز طول می‌کشد.
• بالای ۶۵ سال سن دارند.
• باردار هستند.
• سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
• بیماری مزمن دارند.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی چقدر طول می‌کشد؟

به طور معمول، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی ۷ تا ۱۰ روز و گاهی تا سه هفته طول می‌کشد. در برخی موارد، این عفونت‌ها به مشکلات جدی‌تری مانند عفونت سینوس یا ذات‌الریه تبدیل می‌شوند.

سریع‌ترین راه برای خلاص شدن از شر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی به طور طبیعی چیست؟

استراحت زیاد، نوشیدن آب فراوان و غرغره کردن با آب نمک گرم می‌تواند به علائم فرد مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند.

مطالب مشابه:

تفاوت بین برونشیت و ذات الریه

ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)

عفونت گوش

عفونت های مکرر در کودکان

سینوس های پارانازال

منبع: medicalnewstoday