فواید پروبیوتیک ها
پروبیوتیک ها چیست؟
پروبیوتیک ها ترکیبی از باکتری های مفید زنده و یا مخمرهایی است که به طور طبیعی در بدن زندگی می کنند. معمولاً به باکتری ها با دید منفی و به عنوان عامل بیماری می شود، نگریسته می شود. با این حال، به طور مداوم دو نوع باکتری در بدن خود داریم، باکتری های خوب و باکتری های بد. پروبیوتیک ها از باکتری های خوب تشکیل شدند که به حفظ سلامت بدن و عملکرد خوب بدن کمک می کنند. این باکتری خوب از بسیاری جهات از جمله مبارزه با باکتری های بد در صورت داشتن مقدار زیاد این باکتری به بدن کمک می کند.
پروبیوتیک ها بخشی از یک تصویر بزرگتر در مورد باکتری ها و میکروبیوم بدن هستند. میکروبیوم را به عنوان یک جامعه متنوع از موجودات، در نظر میگیرند که برای حفظ سلامت بدن با هم کار می کنند. همچنین این جامعه از جزءهایی به نام میکروب تشکیل شده است. تریلیون ها میکروب در بدن وجود دارد. این میکروب ها ترکیبی از موارد زیر هستند:
- باکتری ها
- قارچ ها (از جمله مخمرها)
- ویروس ها
- تک یاخته
میکروبیوم هر فردی منحصر به فرد است. هیچ دو نفری سلول های میکروبی یکسانی ندارند. حتی دوقلوها نیز میکروبیوم متفاوت دارند.
برای اینکه یک میکروب پروبیوتیک نامیده شود، باید چندین ویژگی داشته باشد. که عبارتند از:
- از یک انسان جدا باشد.
- پس از خوردن (مصرف) در روده زنده بماند.
- منفعت ثابت شده ای برای فرد داشته باشد.
- با خیال راحت مصرف شود.
محل زندگی پروبیوتیک های مفید (میکروب ها) در بدن:
اگرچه رایج ترین مکان مرتبط با میکروب های مفید، روده (بیشتر روده بزرگ) است، اما مکان های مختلفی در بدن و روی بدن وجود دارد که میزبان میکروب های خوب است. این مکان ها با «جهان بیرون» در تماس هستند و شامل موارد زیر می شوند:
- روده
- دهان
- واژن
- مجاری ادراری
- پوست
- ریه ها
وظیفه پروبیوتیک ها:
وظیفه اصلی پروبیوتیک ها یا باکتری های خوب، حفظ تعادل سلامت بدن است. اگر بدن در حالت خنثی بماند، هنگام بیماری باکتری های مضر وارد بدن میشود و تعداد آنها افزایش می یابد و همین سبب میشود که سلامت بدن آسیب ببیند. باکتری های خوب با باکتری های بد مبارزه می کنند و تعادل را به بدن باز می گردانند و باعث می شوند فرد احساس بهتری داشته باشد. به طور کلی باکتری های خوب با حمایت از عملکرد سیستم ایمنی و کنترل التهاب، سلامت بدن را حفظ می کنند.
انواع خاصی از باکتری های خوب نیز می توانند:
- به بدن در هضم غذا کمک کنند.
- به کنترل باکتری های بد و جلوگیری از بیماری کمک کنند.
- ویتامین ایجاد کنند.
- برای جلوگیری از ورود باکتری های بدی که ممکن است (از طریق غذا یا نوشیدنی) مصرف شده باشد به سلول های پوشش روده کمک کند.
- در تجزیه و جذب داروها موثر است.
این عمل متعادل کننده به طور طبیعی همیشه در بدن اتفاق می افتد. برای تحقق آن نیازی به مصرف مکمل های پروبیوتیک نیست. باکتری های خوب فقط یک بخش طبیعی از بدن هستند. مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از فیبر هر روز به حفظ تعداد باکتری های خوب در سطح مناسب کمک می کند.
رایج ترین انواع باکتری های پروبیوتیک:
اگرچه انواع مختلفی از باکتری ها وجود دارد که می توان آنها را پروبیوتیک در نظر گرفت. دو نوع باکتری خاص وجود دارد که پروبیوتیک های رایج در فروشگاه ها هستند. که شامل:
- لاکتوباسیلوس.
- بیفیدوباکتریوم.
پروبیوتیک ها نیز از مخمر خوب تشکیل شدند. رایج ترین نوع مخمر موجود در پروبیوتیک ها عبارتند از:
-
ساکارومایسس بولاردی (Saccharomyces boulardii).
کمک پروبیوتیک ها به شرایط پزشکی:
در حال حاضر تحقیقات زیادی پیرامون این ایده که پروبیوتیک ها می توانند برای بدن مفید باشد، در حال انجام است. اگرچه احتمالاً نتایج مثبت زیادی وجود دارد، محققان هنوز در حال تلاش برای پیدا کردن پاسخ های قطعی در مورد چگونگی کمک پروبیوتیک ها به شرایط مختلف هستند. با این حال، برخی از شرایط پزشکی وجود دارد که پروبیوتیک ها ممکن است به آنها کمک کنند. این شرایط می تواند بین افراد متفاوت باشد. به این معنی که آنچه برای یک شخص مفید است ممکن است برای دیگری کارساز نباشد. همچنین ممکن است بر اساس پروبیوتیک خاصی که مصرف می شود متفاوت باشد.
برخی از شرایطی که ممکن است به افزایش میزان پروبیوتیک ها در بدن (از طریق غذا یا مکمل ها) کمک کند عبارتند از:
- اسهال (هم اسهال ناشی از آنتی بیوتیک ها و هم اسهال ناشی از عفونت (Clostridioides difficile )(C. diff)).
- یبوست.
- بیماری التهابی روده (IBD).
- سندرم روده تحریک پذیر (IBS).
- عفونت های مخمری
- عفونت های دستگاه ادراری.
- بیماری لثه.
- عدم تحمل لاکتوز.
- اگزما (درماتیت آتوپیک).
- عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (عفونت گوش، سرماخوردگی، سینوزیت).
- سپسیس (به ویژه در نوزادان).
مصرف موادی که پروبیوتیک های خوب (میکروب) بدن را افزایش می دهد:
فرد می تواند میزان میکروب های خوب بدن را از طریق غذاها، نوشیدنی ها و مکمل ها افزایش دهد. به طور خاص غذاهای تخمیری (مثل ماست و ترشیجات) میزبان تعداد زیادی باکتری خوب هستند که برای بدن مفید هستند. همچنین نوشیدنی های تخمیری مانند: کامبوچا (چای تخمیری) یا کفیر (نوشیدنی لبنیات تخمیری) وجود دارد که پروبیوتیک های اضافی را وارد رژیم غذایی می کند.
به غیر از غذا، می توان از طریق مکمل های غذایی، پروبیوتیک ها را نیز به رژیم غذایی اضافه کرد. اینها دارو نیستند، بنابراین نیازی به تایید اداره داروی فدرال (FDA) ندارند. مهم است که همیشه قبل از شروع هر نوع مکمل یا تغییر اساسی در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کرد.
دریافت پروبیوتیک از غذا:
می توان میکروب های مفید بدن خود را از غذاهایی که مصرف می شود افزایش داد. برخی غذاها دارای پروبیوتیک (باکتری های خوب) هستند و می توانند برای سلامت میکروبیوم مفید باشند. اگرچه افزودن غذاهای غنی از پروبیوتیک به رژیم غذایی منجر به آسیب نمی شود. اما حفظ تعادل در مصرف آنها بسیار مهم و کلیدی است.
مصرف مکمل پروبیوتیک:
راه های مختلفی برای مصرف مکمل پروبیوتیک وجود دارد. آنها در اشکال مختلفی وجود دارند، از جمله:
خوراکی ها، نوشیدنی، کپسول یا قرص، پودرها و مایعات
مکمل های پروبیوتیک ممکن است با یک پری بیوتیک ترکیب شوند. پری بیوتیک ها کربوهیدرات های پیچیده ای هستند که میکروارگانیسم های روده را تغذیه می کنند. اساساً، پری بیوتیک ها “منبع غذایی” برای باکتری های خوب هستند. آنها به تغذیه باکتری های خوب و سالم نگه داشتن آنها کمک می کنند. پری بیوتیک ها شامل اینولین، پکتین و نشاسته ها مقاوم هستند.
به مکملی که ترکیبی از پروبیوتیک و پری بیوتیک است، سین بیوتیک میگویند.
اثر پروبیوتیک ها:
محققان در حال حاضر مطمئن نیستند که مکمل های پروبیوتیک چقدر برای درمان شرایط موثر هستند. تحقیقات مداوم در مورد موضوع وجود دارد. در حالی که بسیاری از مطالعات تحقیقاتی نتایج مثبتی بر تاثیر مکمل های پروبیوتیک داشتند، هنوز تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
همچنین مهم است که به خاطر داشت که برخلاف داروها، مکمل های غذایی نیازی به تایید FDA ندارند. این بدان معنی است که تولید کنندگان می توانند مکمل ها را به سادگی با “ادعاهای” ایمنی و اثربخشی بفروشند.
همیشه قبل از مصرف مکمل یا دادن مکمل به فرزندان لازم است با پزشک (یا پزشک اطفال) مشورت کرد. مکمل ها ممکن است با داروهایی که مصرف می شود تداخل داشته باشد. همچنین در دوره بارداری و شیردهی مصرف هرگونه مکمل باید با نظر پزشک باشد.
پروبیوتیک ها چقدر ایمن هستند؟
از آنجایی که میکروب هایی که به عنوان پروبیوتیک استفاده می شوند به طور طبیعی در بدن وجود دارند، غذاها و مکمل های پروبیوتیک به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند. آنها ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند و همچنین ممکن است باعث ناراحتی خفیف معده، اسهال، یا نفخ (دفع گاز) و نفخ در چند روز اول پس از شروع مصرف شوند.
افراد خاصی هستند که باید در استفاده از مکمل های پروبیوتیک احتیاط کنند. خطر عفونت در برخی افراد وجود دارد. این افراد شامل کسانی هستند که:
- سیستم ایمنی ضعیف (برای مثال کسانی که تحت شیمی درمانی هستند).
- یک بیماری خاص
- اخیرا عمل جراحی داشته است.
همچنین هنگام دادن پروبیوتیک به نوزادان بیمار باید بسیار احتیاط کرد.
عوارض مصرف پروبیوتیک ها:
پروبیوتیک ها به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند. با این حال، برخی از خطرات مرتبط با مکمل ها وجود دارد. این خطرات در صورت داشتن یک بیماری که سیستم ایمنی فرد را ضعیف کرده، اخیراً جراحی داشته یا سایر شرایط پزشکی جدی دارد، افزایش می یابد.
خطرات بعید، اما احتمالی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ایجاد عفونت
- ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها.
- تولید محصولات جانبی مضر از مکمل پروبیوتیک.
مصرف پروبیوتیک برای کودکان:
پروبیوتیک ها می توانند هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان مفید باشند. اگر کودک بیماری دارد که برای درمان نیاز به آنتی بیوتیک دارد، مصرف یک پروبیوتیک می تواند به کاهش علائم کمک کند. همچنین می توان از پروبیوتیک ها برای کمک به رفع یبوست، رفلاکس اسید معده، اسهال، گاز و اگزما در کودکان استفاده کرد.
معرفی پروبیوتیک ها به رژیم غذایی کودک از طریق غذا معمولاً راهی مطمئن برای دادن پروبیوتیک به آنهاست. غذاهایی مانند ماست و پنیر دلمه اغلب بخشی از یک رژیم غذایی متعادل هستند و می توانند باکتری های مفید را بدون خطر زیاد اضافه کنند.
همچنین مکمل های پروبیوتیک تجاری موجود هستند که به طور خاص برای نوزادان و کودکان طراحی شدند. با این حال، مهم است که قبل از دادن هر گونه مکمل پروبیوتیکی یا تغییر رژیم غذایی کودک برای گنجاندن غذاهای غنی از پروبیوتیک، با پزشک اطفال صحبت کرد.
به طور کلی کشت های زنده پروبیوتیک اغلب در محصولات لبنی تخمیری مانند: ماست و شیر یافت می شود. غذاهای تخمیری مانند: سبزیجات ترشی، کفیر، کلم ترش و محصولات سویا نیز ممکن است حاوی برخی از باکتری های اسید لاکتیک باشند. همچنین می توانید پروبیوتیک ها را به صورت قرص، کپسول و پودری که حاوی باکتری به صورت خشک شده است مصرف کنید. برخی از پروبیوتیک ها قبل از رسیدن به روده توسط اسید معده از بین میروند همین سبب می شود که هیچ یک از فواید برای فرد دریافت نشود. برای تجربه هر یک از مزایای سلامتی که پروبیوتیک ایجاد می کند، مهم است که مقادیر کافی از آن مصرف شود.
بیشتر مطالعاتی که فواید آن را نشان می دهند، از مصرف دوزهای ۱ تا ۱۰۰ میلیارد موجود زنده یا واحدهای تشکیل دهنده کلنی (CFU) در روز میگویند.
مطالب مشابه:
شایع ترین بیماری های گوارشی
نارسایی حاد کبد چیست؟
منابع: healthline
