آبسه پیوژنیک کبد
آبسه پیوژننیک کبد، مجموعه ای از چرک در کبد است که با رسیدن عفونت باکتریایی به اندام ایجاد می شود. بدون تشخیص و درمان به موقع، آبسه پیوژنیک کبد ممکن است منجر به عوارض شدید شود که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. می توان با پیشگیری عوارض را کاهش داد.
“پیوژنیک” به معنای تولید چرک است. آبسه ناحیه محصور چرک در بدن است.
آبسه های کبدی، معمولاً به دلیل نشتی در روده ها ایجاد می شود. عفونت در مجاری صفراوی نیز ممکن است مستقیماً به کبد برسد و باعث آبسه شود. مجاری صفراوی شامل کیسه صفرا و مجاری صفراوی است که به تولید و ذخیره صفرا کمک می کند.
اگر عفونت نتواند به درستی از کبد خارج شود، چرک میتواند تودهای در داخل اندام ایجاد کند.
طیف وسیعی از باکتری ها یا انگل های مختلف می توانند باعث آبسه های پیوژنیک کبد شوند.
باکتری های رایج مرتبط با آبسه پیوژنیک کبد عبارتند از:
- coli
- بی هوازی ها
- استافیلوکوک
- استرپتوکوک
- کلبسیلا
- انتامبا هیستولیتیکا، که باعث آبسه کبد آمیبی می شود.
آبسه پیوژنیک کبد ممکن است به دلیل شرایط زیر مجاری صفراوی را تحت تاثیر قرار دهد، مانند:
- سنگ کیسه صفرا
- ترومای شکمی
- عفونت های شکمی، مانند: آپاندیسیت حاد
علائم:
علائم آبسه پیوژنیک کبد غیر اختصاصی هستند و با بسیاری از شرایط دیگر همپوشانی دارند. ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد در سمت راست بالای شکم
- تب
- لرز
- عرق شبانه
- حالت تهوع و استفراغ
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- ادرار تیره
- یرقان، زرد شدن پوست و سفیدی چشم
- درد شانه راست
- بی حالی
- تنگی نفس
- سرفه
زمان مراجعه به پزشک:
افراد در صورت داشتن علائم آبسه پیوژنیک کبد باید فوراً به پزشک مراجعه کنند. بدون تشخیص و درمان سریع، یک آبسه پیوژنیک کبد می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.
پزشک ممکن است ابتدا یک تاریخچه پزشکی بگیرد، علائم را ارزیابی کند و یک معاینه فیزیکی انجام دهد. پزشک ممکن است برای بررسی خطر آبسه پیوژنیک کبد، سؤالاتی درباره شغل، مسافرت و هرگونه عفونت یا درمان پزشکی اخیر بپرسد.
برای تشخیص آبسه پیوژنیک کبد، پزشکان ممکن است آزمایشات زیر را انجام دهند:
- شمارش کامل خون
- آزمایش کشت خون که وجود باکتری را بررسی می کند.
- سایر آزمایشات خون برای بررسی آنزیم ها و پروتئین های خاصی که می توانند نشان دهنده التهاب باشند.
- تست های عملکرد کبد
- سونوگرافی شکم
- بیوپسی سوزنی برای شناسایی علت دقیق آبسه کبد
- سی تی اسکن
تشخیص:
پزشک شما ممکن است ترکیبی از کشت خون و آزمایش های تصویربرداری را برای تشخیص بیماری تجویز کند.
ممکن است از تست های زیر استفاده شود:
- سونوگرافی شکم برای تعیین محل آبسه
- سی تی اسکن با کنتراست داخل وریدی یا رنگ تزریقی برای یافتن و اندازه گیری آبسه
- آزمایش خون برای بررسی علائم التهاب عفونی، مانند: افزایش شمارش سفید خون و سطح نوتروفیل
- کشت خون برای رشد باکتری برای تعیین آنتی بیوتیک(های) مورد نیاز
- ام آر آی شکم
علل:
آبسه های پیوژنیک کبد معمولاً به عنوان عارضه ی یک بیماری مجاری صفراوی مانند:
- سنگ کیسه صفرا
- تنگی صفراوی، باریک شدن مجاری صفراوی
- سرطان مجرای صفراوی
- ناهنجاری های مادرزادی (گاهی اوقات نقص مادرزادی نامیده می شود) که بر دستگاه صفراوی تأثیر می گذارد.
سایر علل آبسه پیوژنیک کبد عبارتند از:
-
- عفونت شکمی، مانند آپاندیسیت، دیورتیکولیت، یا سوراخ شدن روده
- عفونت در خون
- عفونت لوله های تخلیه کننده صفرا (مجاری صفراوی)
- آندوسکوپی اخیر از لوله های تخلیه صفرا
- ضربه ای که به کبد آسیب می رساند.
عوامل خطر:
تحقیقات نشان می دهد دیابت خطر آبسه پیوژنیک کبد را افزایش می دهد. سایر شرایطی که عوامل خطر هستند عبارتند از:
- کلانژیت که التهاب مجرای صفراوی است.
- سرطان
- بیماری دستگاه ادراری
- بیماری قلبی عروقی
- بیماری خود ایمنی
- ذات الریه
- سوء تغذیه
سایر عوامل خطر برای آبسه کبدی عبارتند از:
سیروز کبدی
جنسیت مرد
سن بالاتر
استفاده از بازدارنده پمپ پروتون
داشتن سیستم ایمنی ضعیف
به طورکلی
بدون درمان، یک آبسه پیوژنیک کبد می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. اگر آبسه کبد پاره شود، ممکن است باعث شوک و پریتونیت شود که شامل التهاب پوشش داخلی شکم می شود.
تخلیه آبسه همچنین ممکن است منجر به عوارض شدید شود، مانند:
- یک آبسه کبدی عود کننده
- عفونت ها
- نارسایی کبد یا کلیه
- پانکراتیت حاد
پیگیری پس از درمان نیز برای کمک به پیشگیری، شناسایی و درمان زود هنگام عوارض حیاتی است.
عوارض آبسه پیوژنیک کبد:
عارضه اصلی سپسیس است که یک عفونت شدید است که باعث التهاب سیستمیک شدید می شود. این عارضه می تواند منجر به کاهش خطرناک فشار خون شود. سپسیس اگر به سرعت با آنتی بیوتیک ها و مایعات داخل وریدی درمان نشود، می تواند کشنده باشد.
تخلیه آبسه پیوژنیک کبد و جراحی خطر انتشار باکتری در سراسر بدن را دارد و ممکن است باعث عفونت گسترده یا تشکیل آبسه در سایر اندام ها شود.
باکتری های آزاد و پخش شده در سراسر بدن می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:
- آمبولی ریه سپتیک، که زمانی رخ می دهد که یک باکتری لخته را در یک یا چند شریان ریه تحریک کند.
- آبسه مغزی که می تواند باعث آسیب دائمی عصبی شود.
- اندوفتالمیت، که یک عفونت در قسمت داخلی چشم است که ممکن است منجر به از دست دادن بینایی شود.
درمان معمولاً شامل قرار دادن یک لوله از طریق پوست به داخل کبد برای تخلیه آبسه است. در موارد کمتر، جراحی مورد نیاز است. همچنین به مدت 4 تا 6 هفته آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد. گاهی اوقات، آنتی بیوتیک به تنهایی می تواند عفونت را درمان کند.
مطالب مشابه:
آبسه طحال
تفاوت بین کیست و آبسه
آبسه شکمی
چسبندگی های شکمی
اختلالات لوزالمعده و صفراوی
منابع: medicalnewstoday, healthline