زونا در بارداری
زونا ممکن است در افراد باردار ایجاد شود. با این حال، به ندرت پیش میآید که این بیماری عوارض خطرناکی ایجاد کند یا روی جنین تأثیر بگذارد.
زونا یک بثورات پوستی با تاول های پر از مایع است که معمولاً در یک طرف بدن یا صورت ایجاد می شود. زونا می تواند باعث خارش و درد شود. اگر فرد به آبله مرغان مبتلا شده باشد، ویروسی که باعث آن شده است می تواند در زندگی بعدی دوباره فعال شود و باعث زونا شود. مایع موجود در تاول های زونا همچنین می تواند ویروس را به افرادی که در برابر آبله مرغان مصون نیستند منتقل کند.
اگرچه زونا معمولاً در دوران بارداری هیچ آسیبی ندارد، آبله مرغان می تواند منجر به عوارض شود. اگر یک فرد باردار در برابر آبله مرغان مصون نباشد، باید از تماس با افراد مبتلا به زونا خودداری کند.
زونا:
زونا یک بثورات پوستی است که می تواند باعث خارش، درد و تاول های پر از مایع شود. ویروس واریسلا زوستر (VZV) که باعث زونا می شود همان ویروسی است که باعث آبله مرغان می شود. هنگامی که فردی مبتلا به آبله مرغان می شود، VZV در بدن او پنهان باقی می ماند. گاهی اوقات می تواند دوباره فعال شود و باعث زونا شود. در ایالات متحده، زونا ممکن است حدود 1 نفر از هر 3 نفر را تحت تاثیر قرار دهد.
کارشناسان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث فعال شدن مجدد VZV می شود. با این حال، این خطر با افزایش سن، افزایش می یابد. سن بالای 60 سال، منبع مورد اعتماد و داشتن سیستم ایمنی ضعیف ممکن است احتمال فعال شدن مجدد این ویروس را افزایش دهد.
انتقال زونا:
ویروس واریسلا زوستر (VZV) که باعث زونا می شود از طریق تماس مستقیم با مایع حاصل از تاول های راش زونا منتقل می شود.
این موضوع می تواند افرادی را که در گذشته آبله مرغان نداشتند و کسانی که علیه آبله مرغان واکسینه نشدند را تحت تاثیر قرار دهد. اگر این افراد با این ویروس (VZV) تماس پیدا کنند، ممکن است به آبله مرغان مبتلا شوند. بعداً، VZV ممکن است دوباره در بدن فعال شود و باعث زونا شود.
VZV قبل از ظاهر شدن تاول ها یا بعد از پوسته شدن آنها قابل انتقال نیست. پوشاندن بثورات زونا خطر انتقال VZV به دیگران را کاهش می دهد. VZV باعث آبله مرغان می شود. به این معنی که تماس با فردی که آبله مرغان دارد می تواند باعث انتقال ویروس شود.
آیا ابتلا به زونا در بارداری مضر است؟
بنا به اظهارات March of Dimes، زونا در دوران بارداری به ندرت منجر به عوارض در جنین می شود. اگر فردی در دوران بارداری علائم زونا داشته باشد، باید برای تشخیص و درمان با یک پزشک صحبت کند.
اگر فردی درست قبل یا بلافاصله بعد از زایمان دچار زونا شود، باید اقداماتی را برای محافظت از کودک خود در برابر تماس با جوش های زونا انجام دهد. پوشاندن بثورات و شستن مکرر دست ها می تواند به این امر کمک کند.
شیردهی با زونا:
تا زمانی که بثوراتی روی سینه وجود نداشته باشد، ممکن است فرد بتواند با زونا شیر دهد.
اگرچه که توصیه می شود با پزشک در مورد بی خطر بودن شیردهی با وجود زونا صحبت کرد. اگر فردی فکر می کند که نوزادش با بثورات زونا در تماس است، باید به پزشک مراجعه کند.
علائم و تشخیص زونا:
پس از شیوع آبله مرغان، معمولاً در دوران کودکی، ویروس عامل آن در بدن باقی می ماند که در سلول های عصبی خاصی خفته است. اگرچه سیستم ایمنی بدن معمولاً ویروس را کنترل می کند، اما هر چیزی که بر توانایی سیستم ایمنی در مهار ویروس تأثیر می گذارد مانند: بیماری ها، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، استرس شدید یا تغییرات مرتبط با افزایش سن، می تواند به ویروس اجازه دهد تا بازگردد.
تشخیص زونا:
برای تشخیص زونا، پزشک علائم فرد را ارزیابی می کند و بررسی می کند که آیا در گذشته آبله مرغان داشته است یا خیر. زونا معمولاً برای تشخیص ساده است. بنابراین ارزیابی بصری اغلب کافی است. اگر بثورات زونا در فرد مشابه سایر شرایط ظاهر شود یا فرد سیستم ایمنی بدن ضعیفی داشته باشد، پزشک ممکن است یک آزمایش خون بگیرد یا یک تاول برای آزمایش آزمایشگاهی بکشد. این می تواند نشان دهد که آیا فرد دارای آنتی بادی ویروس واریسلا زوستر یا خود ویروس VZV است. سپس پزشک بسته به علائم بیماری میتواند تشخیص دهد که آیا فرد مبتلا به آبله مرغان یا زونا است. تشخیص و درمان زودهنگام خطر عوارض را برای مادر و کودک به حداقل می رساند.
علائم زونا:
با توجه به منبع معتبر مؤسسه ملی سلامت، افراد معمولاً در یک طرف بدن یا صورت (معمولاً در اطراف یک سمت کمر)، جوش های زونا را تجربه می کنند. سایر علائم زونا می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش روی پوست که ممکن است اولین علامت باشد.
- خارش یا بی حسی پوست
- درد، که ممکن است خفیف یا شدید باشد
- تب و لرز
- سردرد
- ناراحتی معده
- راش، که ممکن است 1 تا 5 روز پس از احساس سوزن سوزن اولیه ظاهر شود.
- تاول های پر از مایع، که ممکن است چند روز پس از راش ایجاد شوند و 7 تا 10 روز قبل از پوسته شدن باقی بمانند.
پوسته ها معمولاً چند هفته پس از تشکیل پوسته تاول ها پاک می شوند.
حدود 1 نفر از هر 10 نفر مبتلا به زونا دچار درد عصبی می شوند که این درد ممکن است هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از از بین رفتن بثورات باقی بماند. به طور کلی زونا ممکن است 3 تا 5 هفته طول بکشد.
درمان زونا در دوران بارداری:
درمان ها می توانند شدت زونا را کاهش دهند و خطر ابتلا به نورالژی پس از تبخال را کاهش دهند.
داروهای ضد ویروسی زونا را درمان می کنند. این داروهای ضد ویروسی آسیکلوویر (زویراکس) و والاسیکلوویر (والترکس) است. اگر فرد باردار باشد و به زونا مبتلا شود، باید به پزشک باردار بودن را اطلاع دهد به این دلیل که پزشک داروهایی را تجویز می کند که مصرف آن در دوران بارداری بی خطر است.
داروهای ضد ویروسی زمانی موثرتر هستند که افراد در اسرع وقت پس از مشاهده بثورات زونا و همچنین طبق دستور پزشک و منظم آنها را مصرف کنند. همچنین پزشک می تواند درمان های بدون نسخه ایمن و موثر را برای درمان علائمی مانند: خارش، درد و جلوگیری از عفونت پیشنهاد کند. همچنین اقدامات خودیاری برای تسکین درد و خارش زونا و جلوگیری از عفونت وجود دارد. که شامل:
- کمپرس سرد و حمام خنک برای تسکین درد
- لباس های گشاد و پوشش های گاز تمیز روی نواحی آسیب دیده برای تسریع بهبودی تاول ها و جلوگیری از عفونت
- آنتی هیستامین ها (به ویژه بنادریل) و لوسیون کالامین برای کاهش خارش
- مسکن OTC استامینوفن. قبل از مصرف هر گونه داروی OTC، مهم است که با پزشک مشورت کرد چرا که زنان باردار نباید در اواخر بارداری از NSAID ها (مانند: ایبوپروفن یا ناپروکسن) استفاده کنند.
پیشگیری از زونا:
ویروس واریسلا-زوستر بسیار مسری است.
افرادی که واکسن آبله مرغان را تزریق کرده اند از ابتلای مجدد به آبله مرغان مصون هستند. اگر فردی مطمئن نیست که به آبله مرغان مبتلا شده است، پزشک می تواند یک آزمایش خون برای بررسی وجود آنتیبادی علیه VZV انجام دهد. اگر آنتیبادی در بدن فرد وجود داشته باشد (که نشان می دهد قبلاً به عفونت آبله مرغان مبتلا شده)، در آینده در معرض خطر ابتلا به زونا می باشد، اما نمی تواند زونا را از شخص دیگری بگیرد.
با این حال، اگر فردی در گذشته به آبله مرغان مبتلا شده باشد، VSV می تواند دوباره فعال شود و باعث زونا شود.
افرادی که باردار هستند و از ابتلا به آبله مرغان مصون نیستند، می توانند سعی کنند از ارتباط با افرادی که آبله مرغان یا راش زونا دارند که پوسته پوسته نشده است اجتناب کنند.
اگر فردی از آبله مرغان مصون نیست و قصد بارداری دارد، ممکن است برای محافظت در برابر آبله مرغان، قبل از بارداری واکسن آبله مرغان را دریافت کند.
تزریق واکسن واریسلا در دوران بارداری نامناسب است. بنابراین افراد باید قبل از باردار شدن، 1 ماه پس از آخرین تزریق برای بارداری اقدام کنند.
ابتلا به آبله مرغان در دوران بارداری، بسته به زمان ابتلای فرد، به طور بالقوه می تواند منجر به عفونت آبله مرغان یا نقایص مادرزادی در جنین شود. زونا نیز به طور بالقوه می تواند مشکلاتی را برای کودک ایجاد کند. اما اکثر کارشناسان معتقدند که زونا خطر کمتری نسبت به آبله مرغان دارد. در یک مطالعه بزرگ، شواهدی مبنی بر آسیب جنینی در زنان باردار مبتلا به زونا وجود نداشت.
عوارض زونا:
زونا می تواند بسیار دردناک باشد. بسیاری از افرادی که برای زونا به پزشک مراجعه می کنند، می گویند که این درد بود که در نهایت آنها را به دنبال درمان سوق داد. برخی گزارش می دهند که احساس هر چیزی که بر روی انتهای عصب ملتهب روی پوست قرار می گیرد تقریبا غیرقابل تحمل است. حتی زمانی که بثورات از بین رفتند، نورالژی پس از تبخال ممکن است گاهی برای سال ها ادامه داشته باشد.
زونا می تواند عوارض ماندگار دیگری نیز ایجاد کند. اگر روی صورت رخ دهد، می تواند به چشم آسیب برساند. زونا چشم می تواند منجر به زخم شود که می تواند به بینایی آسیب برساند. همچنین می تواند منجر به گلوکوم شود، یک بیماری چشمی که می تواند باعث نابینایی در مراحل بعدی زندگی شود.
زونا همچنین می تواند باعث مشکلات شنوایی یا تعادل و همچنین ضعف عضلات در سمت آسیب دیده صورت شود. در موارد نادر، زونا می تواند به مغز یا نخاع گسترش یابد و عوارض جدی مانند: سکته مغزی یا مننژیت (عفونت غشاهای خارج از مغز و نخاع) ایجاد کند.
طبق گزارش CDC، بیش از یک سوم افرادی که به زونا مبتلا می شوند، دچار عوارض جدی می شوند. افرادی که سیستم ایمنی آنها به دلیل دارو یا بیماری هایی مانند: HIV سرکوب شده است، در معرض خطر بیشترین عوارض هستند. این عوارض در افراد بالای 60 سال نیز شایع تر است، که مانع از آن می شود که زنان در سنین باروری باشند. با این وجود، اگر شیوع زونا بر چشم تأثیر بگذارد یا علائمی را در خارج از ناحیه شیوع مشاهده کردید، باید فوراً با پزشک صحبت کرد.
مشکلاتی که آبله مرغان برای مادر و نوزاد ایجاد می کند:
ابتلا به آبله مرغان در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به ذات الریه (پنومونی که یک عفونت ریه است و می تواند بسیار جدی باشد.) را افزایش دهد و حتی می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
آبله مرغان در دوران بارداری نیز می تواند مشکلاتی را برای کودک ایجاد کند. به عنوان مثال، اگر فرد در طول 20 هفته اول بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، ممکن است کودک در معرض خطر ابتلا به یک گروه نادر از نقایص جدی مادرزادی به نام سندرم واریسلا مادرزادی باشد و اگر بلافاصله قبل یا بلافاصله پس از تولد به آبله مرغان مبتلا شود، ممکن است کودک در معرض خطر ابتلا به عفونت جدی به نام آبله مرغان باشد.
به طور کلی به ندرت پیش می آید که زونا در دوران بارداری عوارضی برای جنین ایجاد کند.
تماس با پزشک در اسرع وقت و بیش از 3 روز پس از اولین ظاهر شدن بثورات، ممکن است به معنای مؤثرتر بودن درمان باشد. درمان سریع ممکن است به کاهش درد و به برطرف شدن زودتر بثورات کمک کند.
زونا گاهی اوقات می تواند باعث درد طولانی مدت عصبی شود که به آن نورالژی پس از هرپس (PHN) می گویند. اگر افراد فکر می کنند که PHN دارند می توانند با پزشک صحبت کنند. PHN معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد. اگر فردی در دوران بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، می تواند خطر عوارض جدی را افزایش دهد. اگر فردی در دوران بارداری با آبله مرغان تماس داشته باشد و ایمنی نداشته باشد، دریافت درمان ظرف 10 روز پس از تماس می تواند به درمان عفونت و کاهش خطر کمک کند.
خلاصه:
VZV باعث آبله مرغان و زونا می شود. در افرادی که آبله مرغان داشتند، VZV می تواند در مراحل بعدی زندگی دوباره فعال شود و باعث زونا شود.
VZV می تواند از طریق تماس مستقیم با مایع حاصل از تاول های راش زونا منتقل شود.
اگر فردی باردار است و آبله مرغان یا واکسن آبله مرغان نداشته است، مهم است که از افراد مبتلا به زونا اجتناب کند.
پس از ایجاد بثورات پوستی که ممکن است زونا باشد، فرد باید در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرد. درمان سریع ممکن است به کاهش درد و طول مدت زونا کمک کند.
پزشک می تواند داروهای ضد ویروسی را تجویز کند که مصرف آنها در دوران بارداری بی خطر است. به ندرت اتفاق می افتد که زونا در دوران بارداری روی جنین تأثیر بگذارد.
مطالب مشابه:
بیماری زونا
تست HSG یا هیستروسالپنگوگرام
منابع: marchofdimes ، webmd ، medicalnewstoday
1 دیدگاه