میگرن شکمی

میگرن شکمی نوعی میگرن است که باعث بروز دوره‌هایی از دردهای متوسط ​​تا شدید شکم به مدت 1 تا ۷۲ ساعت می‌شود. به طور متوسط ​​17 ساعت دوام می آورند. درد می تواند به اندازه ای شدید باشد که در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند.

محققان معتقدند این بیماری با سردرد میگرنی مرتبط است، اما باعث سر درد نمی شود. فرد می تواند همزمان سردرد میگرنی سنتی و میگرن شکمی را تجربه کند.

به نظر می رسد این شرایط محرک ها، عوامل تسکین دهنده و درمان های مشابهی دارند. ممکن است علت مشابهی نیز داشته باشند. حدود 24 درصد از افرادی که میگرن شکمی دارند در مقطعی از زندگی خود سردرد میگرنی دارند، در حالی که این رقم در کل جمعیت ایالات متحده 10 درصد است.

میگرن شکمی چه کسانی را مبتلا می کند؟

این بیماری بیشتر کودکان زیر 10 سال را مبتلا می کند، اما می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند.

میانگین سن شروع این بیماری 7 سالگی است. این بیماری در زنان و افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است نسبت به مردان و افرادی که در بدو تولد مرد هستند شایع تر است.

عوامل خطر:

داشتن سابقه خانوادگی سردردهای میگرنی خطر ابتلا به این بیماری را در فرزند شما افزایش می دهد. بیش از 65 درصد از کودکانی که میگرن شکمی را تجربه می کنند، یکی از بستگان درجه یک (والدین بیولوژیکی یا خواهر و برادر) مبتلا به سردردهای میگرنی است.

عوامل روانی اجتماعی مانند اضطراب و افسردگی نیز می توانند خطر ابتلا به میگرن شکمی و سردردهای میگرنی را در کودکان افزایش دهند.

شیوع میگرن شکمی:

تقریباً 1 تا 4 درصد از کودکان در سن مدرسه به میگرن شکمی مبتلا هستند. محققان فکر می کنند این تخمین ممکن است پایین باشد، زیرا ممکن است این بیماری کمتر تشخیص داده شود.

میگرن شکمی در بزرگسالان نادر است.

علائم:

علامت اصلی یک دوره میگرن شکمی درد شکم است. درد معمولا در وسط شکم و اطراف ناف شماست. ممکن است مانند یک درد مبهم باشد و می تواند متوسط ​​یا شدید باشد.

درد معمولاً ناگهانی شروع می شوند و به طور ناگهانی پایان می یابند. آنها می توانند بین یک تا 72 ساعت ادامه داشته باشند.

علائم دیگری که ممکن است شما یا فرزندتان در طول یک دوره ابتلا تجربه کنید، عبارتند از:

• ظاهر رنگ پریده (رنگ پریدگی).
• بی اشتهایی.
• حالت تهوع
• استفراغ کردن
• سردرد.

برخی از افراد ممکن است علائم دیگر میگرن مانند حساسیت به نور (فوتوفوبیا) و حساسیت به صدا (صدا هراسی) را تجربه کنند.

زمان بین بروز علائم و درد می تواند از هفته ها تا ماه ها متغیر باشد. افراد معمولاً در بین دوره ها علائمی ندارند.

علت بروز میگرن شکمی:  

محققان هنوز نمی دانند چه چیزی باعث میگرن شکمی می شود، اما چند فرضیه دارند.

فرضیه اصلی این است که افرادی که این بیماری را تجربه می کنند، دارای سیستم عصبی (به ویژه نورون های حسی اولیه و مرکزی نخاع در این سیستم) بیش از حد حساس هستند. محققان فکر می کنند که برخی عوامل ژنتیکی، روانی اجتماعی و محیطی ممکن است فرد را در برابر این حساسیت مفرط آسیب پذیر کند.

هنگامی که یک فرد محرک های خاصی را تجربه می کند (مانند بیماری حرکت یا استرس)، بدن او به طور غیر طبیعی انتقال دهنده های عصبی (پیام رسان های شیمیایی) را آزاد می کند. به ویژه یک انتقال دهنده عصبی، سروتونین، ممکن است به درد شکم کمک کند.

چه چیزی باعث میگرن شکمی می شود؟

شرایط خاص ممکن است باعث ایجاد دوره های میگرن شکمی شود. اینها می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

محرک های رایج عبارتند از:

• استرس، مانند دوران مدرسه یا زندگی خانوادگی.
• خواب ضعیف و عادات خواب نامنظم.
• روزه داری طولانی مدت.
• کم آبی بدن
• سفر و بیماری.
• ورزش.
• غذاهای پر آمین، مانند: مرکبات، شکلات، پنیر، سالامی و ژامبون.
• افزودنی های طعم دهنده مواد غذایی، رنگ و مونو سدیم گلوتامات (MSG).
• مصرف بیش از 200 میلی گرم کافئین.

تشخیص میگرن شکمی:

تشخیص این بیماری می تواند دشوار باشد، زیرا شرایط و موقعیت های متعددی می توانند باعث درد شکم شوند.

علاوه بر این، کودکان ممکن است در توصیف درد خود و بیان تفاوت بین این علائم و یک معده درد معمولی مشکل داشته باشند.

هیچ آزمایش آزمایشگاهی یا تصویربرداری وجود ندارد که بتواند این بیماری را تشخیص دهد. در عوض، پزشکان برای تشخیص به درک کامل علائم و سابقه پزشکی کودک متکی هستند.

پزشکان همچنین باید سایر شرایط بهداشتی که باعث علائم مشابه می شوند را رد کنند، از جمله:

• سندرم استفراغ دوره‌ای
• زخم معده.
• بیماری کرون
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS).
• شرایط مثانه یا کلیه.

پزشک کودک شما:

• سابقه پزشکی کودک و سابقه پزشکی خانواده را بررسی می کند.
• معاینه فیزیکی انجام می دهد.
• برای رد سایر شرایط، آزمایشاتی مانند: سونوگرافی شکم یا تصویر برداری با اشعه ایکس را تجویز می کند.

مدیریت و درمان:

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. در عوض، درمان عمدتاً بر پیشگیری از بهبود درد متمرکز است. همچنین راه هایی برای درمان دوره های میگرن شکمی پس از شروع آنها وجود دارد.

 راهکارهای پیشگیری از میگرن شکمی:

پیشگیری از حملات میگرن شکمی شامل درک محرک های کودک شما است.

به طور کلی اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

• مدیریت استرس: تمرین مهارت های مقابله ای سالم می تواند به مدیریت استرس کمک کند. نوعی روان درمانی (گفتار درمانی) به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز می تواند به مدیریت استرس کمک کند.
• نکات سفر: اجتناب از بیماری حرکت هنگام سفر بسیار مهم است. این می تواند شامل محدود کردن سفرهای طولانی وسیله نقلیه با توقف های مکرر و اجتناب از ارتفاعات باشد.
• داشتن خواب با کیفیت
• اجتناب از محرک های بصری
• اجتناب از محرک‌های غذایی

مطالب مشابه:

آبسه شکمی

چسبندگی های شکمی

دیاستاز رکتوس شکمی

تورم شکم

هیسترکتومی کامل شکمی

منبع: my.clevelandclinic